Dawne teksty

Dawne teksty

Poniższe pisma to fragmenty tekstów przechowywanych w świątyniach Tangorskich, Denlebskich i Haborskich. Część materiałów pochodzi z Biblioteki Uniwersyteckiej w Tangorze. Tłumaczenie: autor nieznany

(...) Dzień kolejny. Dziś obudziłem się żywy. Ten którego imienia boję się wypowiedzieć mówił, że nie dożyję do dzisiaj. Czyżby się pomylił? Mam nadzieję. Ale wiem, że bogowie się nie mylą. Pójdę złożyć ofiary Jedynemu. Śmierć nie jest najgorszą rzeczą jaka mogła mi się przydarzyć.(..)

Fragment ten pochodzi z pergaminu, który znaleziono w domu zamordowanego pisarza, w Solorze. Prawie 3000 lat temu.

Inny tekst, tłumaczenie: autor nieznany
(...) Gdy nadejdzie ten dzień, pamiętaj o tym by trwogi w sercu nie mieć. Bo gdy nadejdą ciekawsze czasy, i świat stanie się niespokojny. Wiara w boga pomóc może zyskać to co poszukiwane.(...)

Z tamtych Dni pochodzi także i ten tekst:

Powyższe teksy odnoszą się do wiary w setki bogów. Nie ulega wątpliwości, że niektórzy istnieli naprawdę. Kapłani zyskiwali dużą Moc i Siłę. Poddani widzieli manifestacje boskie. Ale zdarzały się rzeczy przykre i straszne. Ginęły setki istot z powodu szaleństw wyznawców bogów, będących na usługach Złego. Bogowie wtedy stawali po stronie ludzi. Obdarzali wybrańców siłami i mocami boskimi, by stawali do walki o Dobro. Walki te ustały tysiące lat temu. Ale do dzisiaj znane są teksty o "płynących rzekach boskiej krwi", o "jeziorach krwi wylanej z woli bogów".

Teksty o boskiej krwi, wydają się potwierdzać tezę , że bogowie żyli dawniej wśród śmiertelników. Należy jednak pamiętać o tym, że w najdawniejszych czasach śmiertelnicy czcili elfy, które najbliższe bogom się wydawały - jednak kulty te szybko zostały przez elfy zniszczone. Nie pragnęły one mitu. I same nauczały o Jedynym, którego później ludzkość całego Setterh zaczęła wyznawać.

Ku przestrodze powstawały teksty, mówiące o tym, że Moc może nie tylko dobro czynić. Że łatwo jest nadużyć władzy.

Na Wyżynie Słońca zostały te prawa złamane. Ludzie chcieli sięgnąć bo moc boską. Skończyło się to zmianą świata.

(...) roku wedle boskiej woli 3021 Wyruszyliśmy rankiem. Droga wiodła na północ. Dwa tygodnie trwało zanim dotarliśmy do miasta elfickiego, na Elfiej rzece leżącego. Droga nasza do stolicy Hagoru wiodła. Wieźliśmy ze sobą materiały różnorakie, które pomocne być miały na Wielkiej Uroczystości ku czci bogów. W stolicy otwarcie świątyni Jedynego ma nastąpić za miesiąc. Jeśli bogowie będą łaskawi, solorskie olejki i materiały na czas znajdą się na miejscu. (...) Jedziemy od tygodnia. Minęliśmy kilka małych wiosk, w których głównie elfy żyją. Stary Barnardos twierdzi, że są w śród nich Najszlachetniejsi, którzy żyją wiecznie, ale mi się w to nie chce wierzyć. Tamci żyją we wspaniałych miastach i pałacach, a nie na zwykłej ziemi.

(...) Uroczystość była wspaniała. Bogowie byli łaskawi i w środku dnia księżyc i słońce równocześnie świeciły. Chorzy byli leczeni za darmo w świątyniach, a królewscy posłańcy dawali złoto biedakom.