Konie są bezcenne w Cerlu. Wszystkie należą do szlachty. Najlepsze stadniny należą do króla. Tylko ludzie wyznaczeni przez króla moga nzich korzystać. Część świątyn posiada małe stada.

Najlepsze konie (prawdopodobne najlepsze na całym Setterh) należą jednak do stadnin królewskich. Tych konie nie można kupić. Przeznaczone są dla pracowników króla, dla jego wojsk. W całym kraju znajduje się dziesiątki mniejszych lub większych stadnin. Dla szlachcica, opieka nad królewskimi końmi to jeden z większych zaszczytów. Ze względu na położenie stadnin na nizinach Cerlu (za ścianą skalną), nie możliwe jest praktycznie zabranie konia na zachód.

Ciekawoski:

• Konie Cerlu są o wiele wytrzymalsze niż zwierzęta na zachodzie
• Król może dać wierzchowca a nagrodę
• Właściciel konia prawdopodbnie nie zostanie napadnięty (tak duży respekt budzi osoba króla w Cerlu)
• W każdej wiosce znajdzie się pożywienie i woda dla konia, nawet jeśli właściciel nie będzie miał pieniędzy (aczkolwiek ludność możę takiemu człowiekowi pozwolić umrzeć z głodu, jednak zawsze uratują zwierzę).
• Każdy kon ma indywidualny znak, wypalony na skórze
• Właściciel może, w pilnej potrzebie wymienić konia na dowolnego innego z dowolnej stajni królewskiej (tyczy się to głównie gońców królewskich, inne osoby musiałyby się ztego tłumaczyć)
• W przypadku śmierci wierzchowca, właściciel zobowiązany jest wyciąć skórę ze znakiem królewskim i udać się do stadniny. Tam otrzyma noe zwierzę.
• W przypadku śmierci właściciela, koń staje się własnością jego syna.
• Jeśli właściciel nie miał syna, tylko córkę, musi się ona udać na dwór królewski, by prosić o zgodę na dalsze posiadanie królewskiego wierzchowca.
• Potomstwo zrodzone z królewskich ogierów i klaczy należy do króla (właściciel otrzymując prawo do posiadania królewskiego konia godzi się na te wszystkie warunki)
• Zranienie królewskiego wierzchowca, kradzież, doprowadzenie do jego śmierci karane są śmiercią
• inne...