Setterh - nazwa oznacza Zamieszkałe Ziemie. Jest to nazwa którą większość ludów określa największy kontynent na świecie. Przy okazji nazwa ta odnosi się do nazwy całego świata.

Od północnego zachodu kontynent ograniczony jest polami lodowymi. Od wschodu, zachodu i południa Setterh obmywają wody oceanów.

Część wschodnią kontynentu odgradzają Smocze Góry. Są to najwyższe góry na świecie. Nie istnieje przez nie żadna droga. Można je teoretycznie obejść od północy, przez krainę zwaną Cerl.

Wzdłuż zachodniej granicy Smoczych Gór ciągnie się pustynia. Ma ona szerokość około 1000 km. Przed tysiącami lat podobno właśnie tutaj znajdowały się miasta Sithów. W tej chwili raczej takich miast nie ma. U podnóża Smoczych Gór istnieje kilka małych państw. Po stronie zachodniej są to: Sheorlan oraz Daekryn. Po wschodniej zaś znajdują się wioski i małe miasta należące do plemion, żyjących w wysokich górach i na pustyni.

To właśnie pustynia broni południowej drogi na "zamkniętą" górami część kontynentu.

Według elfów, tysiące lat temu pojawiła się Moc, która powołała do życia elfy, ludzi i krasnoludy. Elfy nadały jej nazwę Eru. Moc ta pozwalała istotom zamieszkującym Setterh na dokonywanie cudów. Elfy zaczęły budować miasta, później do nich dołączyli ludzie. Krasnoludowie tworzyli podziemne pałace, kopalnie, twierdze.

Według wierzeń ludzkich (i właściwie krasnoludzkich), Eru to nazwa boga, który stworzył świat i życie na nim. Później pojawili się kolejni bogowie, jako następstwo romansu Eru oraz Nesiry, bogini Ciemności (Eru to bóg słońca). Oczywiście to są założenia Oficjalnej Wiary. Przed Oficjalna Wiarą wierzono w innych bogów, aczkolwiek zazwyczaj wyznawano jednego boga, który był stwórcą wszystkiego. Był on najczęściej przedstawiany jako mężczyzna, lub postać bezpłciowa.

W Setterh chodzili ludzie obdarzeni boską mocą. Byli oni przedstawicielami bogów. Wyznawano, oprócz bogów związanych z wiarą w Eru, setki innych bóstw. W Dawnych Czasach czczono wielu bogów, nie wszystkich dobrych. Niektóre ugrupowania religijne były świadkami boskich cudów. W tamtych czasach raczej nie zdarzały się już wojny pomiędzy rasami. Większość istot żyła sobie spokojnie. Aż do momentu gdy pojawiła się grupka osób, które zburzyły porządek świata, zachwiały Mocą. Armie ze wschodnich krain spustoszyły Setterh - doszło do wieloletniej wojny, której koniec nastąpił jakieś 1800 lat temu na Wyżynie Słońca. Spotkały się tam armie największych królestw zachodnich (Solor, Hagor, Algedon) oraz armie napastników. Wtedy nastąpiło ostateczne zachwianie Mocy. Twierdza na Wyżynie Słońca przestała istnieć. Tysiące ludzi, elfów i krasnoludów zginęło. Przeżyli tylko ci, którzy żyli w głębi Soloru i Hagoru.
Był to Czas Zagłady.

Dawne królestwa zachodniego Setterh
Dawny Hagor
- żyli tutaj ludzie oraz elfy. Największe miasta elfickie zostały wybudowane na granicy z Solorem, wzdłuż rzeki Alii, były to: Crealar, Drae, Gorlos, Elendear, Sileatra. Po Wojnie na Wyżynie Słońca Elfy Czystej Krwi zniknęły z Setterh. Mówi się, że żyją nadal w Lesie Elfów, coraz częściej nazywanym Przeklętą Puszczą. Dawny Hagor powstał w wyniku podboju północnych terenów przez ludzi, któtrzy tutaj założyli przed tysiącami lat pierwsze duże miasta. W tamtych czasach trwały też wojny z elfami o tereny południowe. Zakończyły się one w Czasach Zarazy, kiedy to obydwa państwa nękane były dziesiątkami chorób. Właśnie w Hagorze narodziła się Oficjalna Wiara. I z Hagoru przedstawiciele bogów (teraz nazwalibyśmy ich półbogami) wędrowali na południe głosząc prawa boskie.

Dawny Solor
- żyli tutaj przede wszystkim ludzie, był to kraj magów. W całym Solorze napotkać można było na wielkie świątynie postawione dla dziwnych bogów o których teraz się nie pamięta. Tysiące lat temu żyli w Solorze nieśmiertelni, ludzie, którzy rozmawiali z bogami, jednak już w czasach Dawnego Soloru, przed bitwą na Wyżynie Słońca istnienie ich było owiane legendą. Ponoć objawili się ostatni, którzy jako przedstawiciele nowych bóstw stanęli wraz ze zwykłymi śmiertelnikami do boju o porządek na Setterh. Wszyscy jednak zginęli. Z wątpliwych źródeł historycznych wiadomo jednak, że w Solorze czczono pogańskich bogów. Dopiero po wojnie z elfami, z Hagoru nadeszła Oficjalna Wiara, wraz z nią rycerstwo oraz przedstawiciele bogów. Burzono stare świątynie, stawiano nowe. Przed wydarzeniami na Wyżynie Słońca w Solorze pojawiło się najwięcej obdarzonych Mocą. Oni kierowali walkami. I oni doprowadzili do ruiny cały kraj. Wyżyna Słońca przestała istnieć. Ale w ciągu kilkuset lat, gdy zabrakło największych magów - główne miasta Solorskie pochłonęła puszcza.

Cesarstwo Nessus
- przed Zagładą Starego Porządku nastąpił rozkwit kulturalny Cesarstwa Nessuskiego. Istniały tam wtedy szkoły magii (ponoć jedna istnieje do dzisiaj). Nastąpiły wtedy bunty magów. Od tamtej pory cesarstwo powoli chyli się ku upadkowi.

Dawne przepowiednie mówiły o zagładzie świata. Magowie z Soloru przygotowywali się do tego, budowali olbrzymie świątynie, które miały przetrwać wieki i które miały zachować dla potomnych wiedzę największych uczonych z Dawnych Dni. Solor nie był wtedy tak jak teraz jedną wielką puszczą. Były tam dziesiątki miast, w których były pałace z marmuru oraz kamienia. Żyli tam ludzie oraz elfy. W tej chwili nie istnieją nawet ruiny po nich. Trzęsienia ziemi oraz inne kataklizmy usunęły z powierzchni ostatnie ślady świetności Soloru. Ludzie wyruszyli na północ, gdzie zaczęli budować nowe państwo. W roku 1 podpisano układ z Algedonem.

Historia Setterh:

- 8000
Powstaje Solor - ludzko-elfickie państwo

- 5000
I bunt magów - duża grupa magów próbowała przejąć władzę w stolicy Soloru, po stronie władzy stanęło wojsko. Zginęły tysiące ludzi. Magowie uciekli na północ, gdzie przygotowywali swój powrót. Po 5 latach w Solorze wybuchła wojna domowa, magowie po raz kolejny starali się przejąć władzę. część kapłanów zginęła podczas walk w których wykorzystywano moc. Większość magów zginęła podczas walk, ci którzy przeżyli zostali straceni.

-3000
Założenie szkół Delarianów

-2800
Powstanie Cesarstwa Nessus

-2783 (3115)
narodziny Aeosa, znanego później jako: Aeos Stary

-2600-2500
Powstają najwybitniejsze dzieła naukowe Delarianów, do dziś zachowały się nieliczne: Najbardziej znana, ale też trudno dostępna jest "Księga Plag". Inne znane pozycje to "Księżyc i gwiazdy - wola bogów", "Traktat o znaczeniu liczb w powstawaniu i rozwoju cywilizacji zachodniego Setterh spisany przy udziale Jacoba Deonatiela i Drena Bystrego".

-2500 3398 wg kalendarze Soloru
śmierć najstarszego z Delarianów: Aeosa Starego

-2300
II bunt magów - wschodnie miasta solorskie oraz zachodnie nessuskie dostają się we władanie kilku magów, którzy zbuntowali się przeciwko władzy cesarza Nessus, wojny trwają kilkanaście lat.

-2000
Powstaje Imperium Hagorskie

-1010
Wojny pomiędzy elfami a ludźmi. Próba rozbicia Hagoru na małe państwa

-1000
Narodziny Oficjalnej Wiary. Powstanie Dawnego Hagoru

-198
lipiec - walka o Twierdzę na Wyżynie Słońca, zniszczenie Twierdzy. Prawdopodobnie jest to III bunt magów Solorskich i Nessuskich. Armie zalały północny Solor i południowy Hagor, zginęły setki tysięcy ludzi, użycie mocy zniszczyło centrum kraju Solorskiego, jedynego który mógł w bezpośredni sposób zagrozić planom buntowników.

-50
upadek Soloru, kolejne miasta przekształcają się w ruinę

-50 - 1
walki na terenie dawnego królestwa hagorskiego. Budowa Tangoru, wspólne wyprawy ludzko-krasnoludzkie wgłąb kraju, walki z bandytami, oczyszczanie kraju.

Od roku 1 istnieją kraje: Hagor i Algedon. Cerl trwa cały czas. Nessus chyli się ku upakowi (od setek lat... i jeszcze wiele lat to potrwa). Powstały w między czasie mniejsze państweka, takie jak Sheorlan czy Daekryn. Zaś w Delvonie doszło do niewielkich zmian. Pustynia zmieniła się najmniej w ciągu ostatnich 2000 lat.