Niezamieszkale tereny na poludnie od Hagoru. Polnocna granica przebiega wzdluz rzeki Alea, wschodnia granice stanowia Srebrne Gory. Od poludnia i zachodu - morze. Polnocna polowe kraju zajmuje Mroczna Puszcza. Na poludnie od niej znajduja sie Martwe Bagna, ograniczone na poludniowym wschodzie przez Ciemne Wzgorza, na ktorych kiedys znajdowaly sie twierdze.

W Dawnych Czasach Solor był jednym z piękniejszych krajów. Na granicy z Hagorem istniały olbrzymie i piekne miasta elfickie. Solor był dawniej centrum kulturalnym Setterh. Tutaj żyło najwięcej magów, uczonych, artystów. W Solorze znajdowały się najpiękniejsze świątynie.

Historia Soloru sięga kilkunastu tysięcy lat wstecz. Wtedy to powstało I Imperium Solorskie. Żyli wtedy prawdziwi wybrańcy bogów. Bogowie rozmawiali ze zwykłymi śmiertelnikami. Elfy i ludzie tworzyli coraz piękniejsze dzieła. Później coraz więcej ludzi zaczęło wierzyć w dzisiejszą Oficjalną Wiarę. O wielu dawnych bogach zapomniano. A oni zapomnieli o Setterh. Oficjalna Wiara wywodzi się z wierzeń elfów, ale zawiera w sobie dawne wierzenia. Wielu dawnych bogów, zostało włączonych do Oficjalnej Wiary pod innymi nazwami.

W całym Solorze napotkać można było na wielkie świątynie postawione dla dziwnych bogów o których teraz się nie pamięta. Tysiące lat temu żyli w Solorze nieśmiertelni, ludzie, którzy rozmawiali z bogami, jednak już w czasach Dawnego Soloru, przed bitwą na Wyżynie Słońca istnienie ich było owiane legendą. Ponoć objawili się ostatni, którzy jako przedstawiciele nowych bóstw stanęli wraz ze zwykłymi śmiertelnikami do boju o porządek na Setterh. Wszyscy jednak zginęli. Z wątpliwych źródeł historycznych wiadomo jednak, że w Solorze czczono pogańskich bogów. Dopiero po wojnie z elfami, z Hagoru nadeszła Oficjalna Wiara, wraz z nią rycerstwo oraz przedstawiciele bogów. Burzono stare świątynie, stawiano nowe. Przed wydarzeniami na Wyżynie Słońca w Solorze pojawiło się najwięcej obdarzonych Mocą. Oni kierowali walkami. I oni doprowadzili do ruiny cały kraj. Wyżyna Słońca przestała istnieć. Ale w ciągu kilkuset lat, gdy zabrakło największych magów - główne miasta Solorskie pochłonęła puszcza.

Przed Zagładą Świata Solor był jednym z głównych państw na kontynencie. Niestety, wrogie wojska, najechały na Solor od północnego wschodu (ucierpiał wtedy Hagor Południowy). Później kataklizmy spowodowały zagładę miast elfickich. Do roku 500 naszej ery zostały zniszczone ostatnie śłady po miastach Solorskich. Większość z nich pochłonęły trzęsienia ziemi. Dżungla, która do tej pory nie miała wstępu na tereny zasiedlone zaczęła zarastać dawne miejsca. W tej chwili na całym obszarze dawnego Soloru znajdują się bagna i lasy. Żyją tam straszne zwierzęta. Ludzie nie mają czego tam szukać.

Do około 500-600 roku w Solorze żyli potomkowie elfów i ludzi z Dawnych Dni. Wyznawali oni wiarę w Lorka (Lorga), smoka - uzdrowiciela. Z niewiadomych przyczyn (czyzby teren stawały się coraz bardziej nieprzyjazne?) opuścili oni dawne ruiny i wyruszyli na północ. By w latach 1300 - 1660 zaistnieć jako jedna z wielu Wiar wyznawanych w Setterh. W tej chwili istnieje jedna świątynia Wyznawców Lorka, znajduje się gdzieś na północ od Denlebu. Dokładne miejsce nie jest znane.

Jedynym miejscem zamieszkalym jest miasto Belior, port piracki w poludniowo zachodniej czesci kontynentu. zamieszkaly przez ludzi, elfy i krasnoludy. Brak szczegolowszych informacji, rzadko trafiaja tam zwykli ludzie. Flota handlowa stara sie trzymac z dala o tego wybrzeza, mimo ze zdarzaja sie przypadki zawijania statkow do tego portu. Coz, nie wszyscy wierza w to ze to port piratow.