Czasy Imperium Hagorskiego
Imperium Hagorskie powstało około 4000 lat temu. Osadnicy podążający z południa i wschodu zajmowali tereny coraz bardziej oddalone na północny zachód. Krasnoludy dotarły aż do granicy wiecznej zmarźliny. Ludzie i elfy zatrzymali się wcześniej. Na początku powstawały małe wioski i miasta, które teoretycznei należały do Soloru. W końcu na północy zaczęło krystalizować się królestwo. Władzę objął jeden ze szlachciców z Soloru. Żyli tutaj ludzie oraz elfy. Największe miasta elfickie zostały wybudowane na granicy z Solorem, wzdłuż rzeki Alii, były to: Crealar, Drae, Gorlos, Elendear, Sileatra. W tamtych czasach trwały też wojny z elfami o tereny południowe - walki o panowanie Soloru. Zakończyły się one w czasach Wielkiej Zarazy, kiedy to obydwa państwa nękane były dziesiątkami chorób. Wtedy w Hagorze narodziła się Oficjalna Wiara. I to właśnie z Hagoru wyszli przedstawiciele bogów (teraz nazwalibyśmy ich półbogami) głosząc prawa boskie na południu.

Po zagładzie świata (Wojnie na Wyżynie Słońca) Elfy Czystej Krwi zniknęły z Setterh. Mówi się, że żyją nadal w Lesie Elfów, coraz częściej nazywanym Przeklętą Puszczą.

Chronologia:

• 2000 lat przed Zagładą - powstaje Imperium Hagorskie.
• ok. 1010 lpZ - trwają walki z elfami o tereny południowe, pierwsze próby rozbicia państwa Hagorskiego na mniejsze księstewka
• ok. 1000 lpZ - Czasy Wielkiej Zarazy. Powstaje Oficjalna Wiara. Zaraza dziesiątkuje ludność Soloru i Hagoru. Koniec walk o tereny południowe. Odbudowywanie Soloru i Hagoru.
• Do początku naszych czasów trwa Złota Era Hagoru. Państwo rozwinęło się. Ludzie i elfy zaczęli wspólną egzustencję.
• 200-50 lat przed nowymi czasami następuje zagłada starego porządku.
• 50 lat przed naszymi czasami, w czasach trwogi, następuje ostateczny upadek Soloru. Miasta przekształcają się w ruinę. Ludność ucieka na północ. Na zniszczone terytorium Hagoru.
• Kolejne 50 lat trwają walki na terytorium dawnego Hagoru. Dopiero po tym czasie następuje uspokojenie.

Czasy Królestwa Hagorskiego (czasy współczesne

• 1 rok Nowego Porządku - podpisanie traktatu pokojowego między Algedonem a Hagorem (między północnymi księstwami krasnoludów a nowym królestwem ludzi).Jest to Początek Królestwa Hagorskiego.
• Około roku 500 puszcza pochłania ostatnie ruiny miast Solorskich. Przez kolejne 1000 lat natura zajmuje się południem kontynentu. Ludzie, elfy i krasnoludy zaczynają tworzenie nowego imperium na północy.
• po roku 1000 - uciekinierzy z wysp zachodnich zakładają osady na wybrzeżu
• 1119 - założenie Denleb, które staje się twierdzą chroniącą kraj przed najazdami Malageńczyków.
• Kolejne 500 lat to małe wojny domowe, powstają kolejne księstwa: Gedron, Laderia, itd.
• W 1664 wybucha wojna domowa na północy - przyczyną wybuchu wojny są próby opanowania Mocy przez kilku władców. Dochodzi do incydentów z Algedonem.
• 1664-1665 - połączone armie Gedronu (kapłani Ultana w sile 20.000 zbrojnyvh) i Algedonu (30.000) ruszają na zbuntowane prowincje. Krasnoludowie walczą o bezpieczeństwo traktów i wolny handel. Kapłani Ultana zaś starająsię szybką interwencją uratować Hagor przed rozpadem. Królewskie wojska nie mieszają się do tej walki...

Część środkowa królestwa jest spokojna, porządku pilnują wojska królewskie oraz rycerstwo z różnych zakonów. Największe problemy są w północnej części królestwa.

Na północy znajduje się kilka księstewek, pomiędzy którymi dosyć częste są konflikty. W roku 1664 sytuacja na północy zaczęła gwałtownie robić się niespokojna. Władca Laderii, baron Hadedh ogłosił się księciem tych terenów, wprowadził terror. W stolicy (ErlaDeon) zaczęły szerzyć się zarazy. Wojska Sildara, prawej ręki Hadadha równały z ziemią wioski, w których znaleźli schronienie ci, którzy byli oddani królowi Hagoru. Na zachód od Laderii znajdują się jeszcze dwie krainy, których spokojowi zagrażają wojska Sildara. Krainy te to Maderia (północ, graniczy z Żelaznymi Górami), oraz Worlenia (na południe od Maedarii). Na wchodzie od Laderii znajdują się tereny, na których kilka lat temu rządził baron Loreta - został on jednak stracony za próbę wzniecenia wojny, oraz za wyznawanie zakazanych religii. Wojska królewskie wkroczyły na tamte tereny w 1662 roku, parę mięsięcy trwała likwidacja pozostałości po oddziałach straży barona. Część żołnierzy znalazła schronienie właśnie w Laderii.

Z Żelaznych Gór można spodziewać się ataku krasnoluów. Wojska królewskie nie są przygotowane do wojny z Laderią. Król oraz jego doradcy, w stolicy znajdującej się 600 km od ElraDeon nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji. Ludność, która ucieka z terenów Laderii przekazuje wieści straszne, nie świadczą jednak one o tym, że lada dzień może wybuchnąć wojna. Król postanowił zaczekać do wiosny (sytuacja którą opisuję ma miejsce w lipcu/sierpniu 1664 roku). Zebranie wojsk i wysłanie ich w tej chwili spowodowałoby wojnę domową , która podczas zimy spowodowałaby mnóstwo ofiar. Jeżeli wybuchnie wojna z krasnoludami, może być cieżko. Kilka osób na tamtych tereanch zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji. Jednym z możliwych wyjść jest wysłanie informmacji do Zakonu Kapłanów Ultana, który dysponuje kilkunastoma tysiącami rycerzy oraz może liczyć na Zakon Sannejski. Jeśli przed zimą zajęto by Garsawię (teren na wschód od Laderii), byłaby szansa na powstrzymanie wojny z Algedonem - krasnoludowie, aby móc zaatakować Laderię, musieliby wkroczyć na tereny Grensawii.

Na początku września lord Rey Dowson wraz z dwoma uciekinierami z Laderii dotarł do twierdzy Zakonu Walczących Kapłanów. Przekazał wieści o sytuacji na zachodzie. Kilka dni później, po naradzie wodzów poszczególnych armii, wyruszyła w strone Grensawii dwu i półtysięczna armia. Według wszelkich danych W Laderii znajduje sie nie więcej jak 10 tysięcy żołnierzy. Armia Kapłanów ma za zadanie zając Grensawię, zapobiec ewentualnej napaści od strony Laderii (grensawia jest łakomym kąskiem - mało wojsk, dużo dobrych dróg, prowadzących na północ-południe, kopalnia żelaza itd.)

Wojska krasnoludzkie, pod wodzą Arlona wyruszyły z Kirilu w stronę Grensawii. Kurierzy z Zakonu pertraktują z Arlonem. W normalnych czasach, zanim krasnoludowie ruszyliby swoje wojska, zwołaliby Radę, spróbowali by rozmów z Królem Hagoru. Niestety, w ciągu ostatnich kilku lat wrosła ilość zamieszek na północnych terenach Hagoru. Dwa lata temu wojska królewskie zlikwidowały armię barona Lorety, który był bliski zaatakowania wszystkich północnych ziem (wojska miał niedużo, jego siłą była Magia). Dwa lata później, na ziemiach, odległych zaledwie o kilka dni jazdy od Królewskiego Traktu, na terenie Laderii dochodzi do przewrotu wojskowego. Granicę zostają uszczelnione. Poplecznicy króla zabici. Zginęło wielu mieszkańców, oskarżonych o sprzyjanie zdrajcom itd. Wojska pod wodzą Sildara pustoszą kraj, wprowadzaja terror. Armia liczy kilka tysięcy ludzi i jest w satnie zagrozić wszystkim krainom dookoła. Wojska krasnoludzkie zaczynają działania pod koniec lata 1664 roku. Małe oddziały (6-20 osobowe) likwidują patrole, które zapuszczaja się zbyt daleko na północ (jest tutaj jedyny w promieniu 80 km bród przez Lyollę). 300 osobowy oddział pod wodzą Halfgrima czeka w Żelaznych Górach na dogodną chwilę by wkroczyć na pólnocne tereny i zająć przejście przez rzekę. Wojska Zakonu Kapłanów Ultana wkraczają do Grensawii. Jeden mały oddział, jadący na północny zachód zostaje rozbity kilkanaście kilometrów od brodu. Ucieknierzy trafiają na teren Algedonu, gdzie trafiają do obozu Halfgrima.

W tej chwili jest szansa na dogadanie się armii Zakonu z armią krasnoludzką. Jeśli ludność Grensawii nie spowoduje zamieszek, i knofliktu z armią krasnoludzką, która wkracza ta te tereny i dojdzie do połączenia wojsk Arlona i Zakonu, to los Laderii jest przesądzony.

Wojna jest nieunikniona. Można jednak ograniczyć liczbę ofiar. Teraz chodzi tylko o jak najszybsze zlikwidowanie przeciwnika. nadchodząca zima spowoduje jednak wstrzymanie większych działań na kilk amiesięcy.

Uwagi: wydaje się prawie pewne to, że wojna owa wybuchnie z powodów gospodarczych. Za całą sprawą stoją wysocy urzędnicy (lub bogaci mieszczanie) z Denlebu.